martes, 26 de mayo de 2009

champions

Bueno, maña é a final da copa de europa (mellor esta denominación e non o de liga de campeons que ben sendo o mesmo que vender os donuts de un en un). Unha cousa interesante desta final é o feito de que os idiomas oficiais da final serán o ingles o frances e o catalán. Deste feito podemos sacar unha importante e gran conclusión, para facer grandes cousas compren grandes ideais, compre ter fe en si mesmos e compre que a túa sociedade, que os que se entende que forman parte de ti non se avergoncen do mundo que representan; maña non veremos a ninguen rasgandose as vestiduras porque un altofalante do olimpico de Roma fale en catalan. En cambio no outro extremo de Iberia, no noso extremo, xa haberia quen se estaría facendo cruces e a piques de queimarse ao bonzo. Logo queixaremonos de que non temos industria, nin nivel de vida, nin desenvolvemento. Todo isto non se consigue por falar unha ou outra lingua senón por ter fe no teu mundo, na túa sociedade e sentirse fachendosos delo. Por desgraza a historia de Galiza, por certo onde surxiron as ideas que deron paso ao desenvolvemento politico dos sentimentos nacionais de Catalunya (as bases de Manresa, inicio do catalanismo politico, estan basaeadas nas conferencias politicas de Brañas) está chea de desprezos propios, de perda case intencionada de oportunidades e no fondo de traicións absurdas, vamos algo así coma se mañá os culés decidisen animar ao Manchester en lugar de ao seu equipo simplemente porque, de golpe, lles gustase ser hinchas britanicos que sempre viste máis (xa sabedes cuestión de darlle pan a quen non lle cómpre)

jueves, 14 de mayo de 2009

....Sintomas

Ola nenos e nenas, despois deste periodo de reflexión xa estou de novo convosco, que sei que o estabades agadando ansiosamente jejejej. E estou aqui para comunicarvos o ineludibel ... xa case somos vellos; si sómolo aínda que nos neguemos a crelo e en ke me baso para tan elevada observación? pois para todos aqueles que nacimos a finais dos 70 existen unha serie de indicativos do excesivo paso do tempo, son os seguintes:
1. Resurxe o local do Sofal reconvertido en dous novos supermercados, esto en si non é o grave, o grave e que case ninguen menor ca ti se lembre do Sofal.
2. A xente menor de 23 anos tratate de vostede, sto tampouco é o grave o que si o é é que a xente maior tamen o faga.
3. Entras un día na uni e descobres que non queda ninguen de cando ti empezaches.
4. Eres capaz de lembrar que Felipe Gonzalez foi presidente do goberno; isto en si non é o grave o gravee que hai xente que non se lembra de Aznar e xa é capaz de falar.
5. Os nenos que todavia eran un proxecto de embarazo cando saiches da EXB xa poden votar.
6. Os donuts xa non veñen de dous en dous, son individuais e estan envasados nunha especie de cunca de plástico.
Se vos sentides identificados non desesperedes aínda... o Tabares aínda está en pé resistindose a que sexamos vellos definitivamente.